လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ မိခင္ ရဲ႕ ေမတၱာစိတ္ကို လက္ေတြ႔က်က် သုေတသနျပဳ ၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။
သုေတ သနျပဳနည္းကေတာ့
1. အစာ၊
2. လိင္ကိစၥ၊
3.သားေဇာ
ဘယ္စိတ္ဟာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ကို အပူေလာင္ေစဆံုးလဲ ဆိုတာပါပဲ။
သူတို႔ေရြးျခယ္လိုက္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္ကေတာ့ ႂကြက္မေလးပါ။
ပထမဆံုး အစာ။
ႂကြက္မကို အစာမေကၽြးပဲ ရက္ေပါင္း အေတာ္ၾကာ ထားခဲ့ၾက တယ္။ ႂကြက္မေလး ေတာ္ေတာ္ဆာေနၿပီ ဆိုေတာ့မွ သူမနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ အစာကို ခ်ထားလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမနဲ႔ အစာၾကားထဲမွာက လွ်ပ္စစ္ စီးေၾကာင္းႀကီး ဆီးတား ထားၾကတယ္။ ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ႂကြက္မေလးက ႀကိဳးစားတယ္။ ပူလြန္းလို႔ ျပန္ေျပးလာတယ္။ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ အိပ္ေနလိုက္ေတာ့သတဲ့။
ဒုတိယ ဖိုမ ကိစၥ။
ႂကြက္မေလးကို သူမရဲ႕ ဘြိဳင္းဖရင့္နဲ႔ အၾကာႀကီး ခြဲထား ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ႏႈတ္ခမ္းေမြးေရးေရးနဲ႔ သူမရဲ႕ ဘိြဳင္းဖရင့္ကို ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး ထားလိုက္တယ္။ ကိႏၷရီ ေခ်ာင္းျခား အားပါး မလြယ္ လွ်ပ္စစ္စီးေၾကာင္းက တားလို႔ ဘာရမလဲ.. သူနဲ႔ေ၀းလို႔ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡ၊ ႂကြက္မထက္ ဘယ္သူပိုသိမလဲ။ သူမ ရေအာင္သြားခဲ့တယ္။
အေျဖတစ္ခု ရလိုက္တဲ့ သိပၸံပညာရွင္ေတြက လွ်ပ္စစ္ဗို႔အားကို ထပ္တိုးၿပီး ဆီးတားၾကျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ သူမ ႀကိဳးစားတယ္။ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္," ေဆာရီးပဲ ကိုကိုရယ္ " ဆိုၿပီး မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ လွမ္းလို႔သာ ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့ သတဲ့။
ေနာက္ဆံုး “မိခင္စိတ္”။
ႏို႔တိုက္ရမဲ့ မိခင္က တစ္ဖက္၊ ႏို႔ဆာေနတဲ့ ႂကြက္ ကေလးေတြက တစ္ဖက္၊ ၾကားထဲမွာက ဗို႔အား တိုးထားတဲ့ လွ်ပ္စစ္ စီးေၾကာင္း။ သားေဇာနဲ႔ ပူေလာင္ေနတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးကို လွ်ပ္စစ္စီးေၾကာင္းေတြက ထပ္ၿပီး အပူမေပးႏိုင္ၾကဘူး။ ႂကြက္မေလးက လွ်ပ္စီးေၾကာင္းကို ျဖတ္ၿပီး ႏို႔တိုက္ဖို႔သြားခဲ့တယ္။
သိပၸံပညာရွင္ေတြက ဗို႔အားေတြထပ္တိုးၿပီး စိန္ေခၚတယ္။ သားသမီးကို ခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ စိန္ေခၚမႈတိုင္းကို ကေလးအေမ ႂကြက္မေလးက တုန္႔ျပန္တယ္။
သိပၸံပညာရွင္ေတြက ဗို႔အားေတြတိုးေလေလ၊ ကေလးအေမ ႂကြက္မေလးရဲ႕ သားသမီးေဇာေတြကလည္း တိုးေလေလ။ ေနာက္ဆံုး သိပၸံပညာရွင္ လူသား ႀကီးေတြ ႂကြက္မေလးရဲ႕ ေမတၱာလက္နက္နဲ႔ အလံျဖဴေအာက္မွာ မ႐ႈမလွ အ႐ႈံးေပးလိုက္ရတယ္။ သူတို႔ ႐ံႈးေတာ့မွ တစ္ညီတစ္ညြတ္ထဲ အသံျပဳလိုက္ ၾကတယ္။
“သားသမီး ခ်စ္စိတ္နဲ႔သာ ကာကြယ္မထားရင္ ဒီႂကြက္မဟာ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေပၚမွာ ခ်က္ခ်င္း ျပာက်သြားႏိုင္တယ္” တဲ့။
ဒါဟာ ၾကားေကာင္းေအာင္ေျပာတဲ့ အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ မဟုတ္ဘူး။ လက္ေတြ႔၊ သိပၸံနည္းက်ေလ့လာ ေတြ႔ရွိမႈတစ္ခုပါ။
Credit to : ဇင္ေဝေသာ္
No comments:
Post a Comment